Jest to reportaż o wojnie w Afganistanie między mudżahedinami wspierającymi przez USA, a Związkiem Sowieckim w latach osiemdziesiątych. Autor póżniejszy minister obrony narodowej RP, wtedy uchodżca polityczny PRL pracujący dla BBC podjął sią trwającej około sto dni wyprawy w ogarnięty wojną obcy nieznany świat. Co ciekawe Sikorski zabrał ze sobą karabin przez co złamał obowiązujące reporterów prawo.
Głównym atutem tej opowiści jest całkowita autentyczność. Książka świetnie obrazuje pełną przemocy afgańską rzeczywistość. Autor postarał się patrzeć oczami Afgańczyka na ten biedny kraj, targany jednym z najstraszliwszych konfliktów schyłku dwudziestego wieku. Co gorsza, gdy zakończono wojnę z Sowietami coraz więcej do powiedzenia mięli lokalni przywódcy poszczególnych klanów, a ostatnio talibowie, którzy na chwilę próbowali zaprowadzić swój własny porządek. Zgłębiając treść czytelnik dobrze uzmysławia sobie co czuł i przeżył ich autor. Strach, zmęczenie, wycięczająca choroba to tylko niektóre z doświadczeń potwierdzających jak wiele uczyniłby ten reportaż jak najlepiej przysłużył się sprawie, czyli ukazaniu całej prawdy o konflikcie światu.
Ważna książka i na czasie, dobrze pokazuje czytelnikowi jak wielkie wyzwania i zagrożenia czekają na wojska międzynarodowego kontyngentu w tym także polskiej jednostki.
Książka ta jest dostępna w wypożyczalni.
Radek Sikorski - " Prochy świetych. Afganistan. Czas wojny", Przeł. Grzegorz Sowula. AMF+, Warszawa 2007 r.
Nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN ukazało się ostatnio na rynku wydawniczym nowe opracowanie dziejów naszego kraju. Publikacja ta składa się z dwóch tomów, które zachwycają jakością wydania. Licznie reprodukowane barwne ilustracje wspaniale wkomponowują się w bezbłędny tekst złożony elegancką czcionką na doskonałym papierze. Poszczególne rozdziały pisane są wartko, bardziej przypominają powieść (esej) niż wykład naukowy. Właśnie język oraz jasność wykładu jest jej niewątpliwie największym walorem. Umiejętnie prowadzona narracja powoduje, że czytelnik śledząc treść nie czuje się zagubiony wśród setek pojawiających się postaci, nazw czy też dat. Książka zawiera szczegółowe kalendaruim oraz ciekawe notki bibliograficzne. Nowoczesny układ graficzny, klarowna treść sprawia, że książkę czyta się bardzo dobrze.
Gwarantem wysokiego poziomu tej syntezy są jej autorzy. Wydawca sięgnął po znanych historyków a zarazem świetnych pisarzy. Okres od prehistorii do 1506 roku napisał Henryk Samsonowicz. Dalej w kolejności pisali Andrzej Wyczański (1506-1586), Janusz Tazbir (1586-1696), Jacek Staszewski (1696-1795), Tomasz Kizwalter (1796-1904), Tomasz Nałęcz (1904-1939), Andrzej Paczkowski (1939-1989). Całość zamyka wykład pióra Andrzeja Chwalby - po roku 1989. Na końcu każdego z rozdziałów czytelnik znajdzie bibliografię przedstawiającą najnowsze i bardziej szczegółowe opracowania poszczególnych wydarzeń.
Książka wygląda bardzo efektownie na półce lecz warto do niej często sięgać i zagłębiać się w jej treść co szczególnie polecam młodym czytelnikom. Jest ona dostępna w czytelni.
Historia Polski - praca zbiorowa, wydanie 1, stron 1200, 500 ilustrowanych barwnych, 80 map historycznych - Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszaw 2007 r.