Informując o spotkaniu DKK dla Dorosłych, które odbędzie się w najbliższy czwartek o godz. 16.00, przypominam, że lutowe skupiło zainteresowanych najnowszą powieścią Ignacego Karpowicza pt. „Sońka”.
Po roku 1989 r. pojawiła się literatura postmemorialna, z polska zwana postpamięcią. To twórczość upamiętniająca, opłakująca i rozliczająca traumę wywołaną przeżyciami związanymi, m.in., z wojną, wypędzeniami, utratą małych ojczyzn, likwidowaniem śladów pożydowskich i poniemieckich czy indywidualnymi losami będącymi skutkiem działań wojenno- okupacyjnych, a do wspomnianego czasu, niemająca miejsca w literaturze. Mieści się w tym też pamięć drugiego i trzeciego pokolenia, które dziedzicząc traumę, również cierpi. We wspomnianej powieści niewypowiedziane i nieopłakane dotąd przeżycia opisuje tytułowa Sońka, dla piszącej i dyskutujących uosobienie losu kobiet w wiejskiej kulturowości i zawierusze wojennej. Kobiecie odebrane jest wszystko: godność, miłość, wartości. Jej tragicznych, bolesnych, tyczących najintymniejszych sfer przeżyć nikt nie starał się zrozumieć ani nie opłakał. Książka poruszająca, tycząca również tu i teraz, co wnosi sporo ciekawych spostrzeżeń o Polakach XXI wieku. Może nie jest arcydziełem, ale i nie szmirą, ale na pewno wzrusza.