Relacje ze spotkań

5 maja br. na spotkaniu DKK dla Dorosłych rozmawialiśmy o książce będącej pracą zbiorową pt. Mur. 12 kawałków o Berlinie. Jeden bohater: mur berliński w ujęciu reportażu, reportażu historycznego, wspomnienia, fotoreportażu, stanowi atut książki. Różne, bo dokonane przez różne pokolenia Polaków i berlińczyków, spojrzenie pokazuje, czym był i czym pozostał w pamięci i świadomości obu narodów. Jego fizyczne ślady można odnaleźć w różnych miejscach Berlina- jest wspomnieniem i ciekawostką turystyczną, ale jest jeszcze jeden mur- mentalny w świadomości nie tylko berlińczyków, ale też innych Niemców i Polaków również. Jak z doborem książek na DKK bywa, tak i tym razem, była to lektura i dyskusja sporo mówiąca o nas, Polakach, nie tylko Niemcach.

Galeria zdjęć

Berlin i mur jest różny dla kolejnych pokoleń, co potwierdziło nasze spotkanie: pełne dygresji o wyjazdach do NRD, spotkań z berlińczykami, mieście dziś otwartym, tolerancyjnym, kosmopolitycznym w dobrym znaczeniu tego słowa. Dla nikogo z przybyłych na majowe spotkanie DKK lektura tej książki nie była czasem straconym.

Ewelina Roszman / moderat. DKK dla Dorosłych/

Z przychylnością i zainteresowaniem przyjęta została książka, a właściwie jej bohaterka, Pani Stefa (wyd. Czarne) przez obecnych na kwietniowym spotkaniu DKK dla Dorosłych.

Stefania Wilczyńska, bo o niej mowa, sprowadzona do roli pomocnicy Janusza Korczaka, pozostająca w jego cieniu, bez której Dom Sierot nie przetrwałby dnia, wydobyta została z niebytu przez Magdalenę Kicińską. Książka wydana w serii Reportaż, zawiera: wspomnienia wychowanków, listy, pocztówki, zdjęcia, artykuły prasowe, dokumenty oraz opowieść autorki, w której domniemania dotyczące życia pani Stefy ujęte zostały w nawiasy. Całość opowieści jest ciekawa, wzruszająca, bo autorce udało się pokazać rozdarcie Wilczyńskiej między służbę, poczucie obowiązku, misję wobec żydowskich sierot a pragnienie pozostania w Palestynie. Nie potrafiła żyć tylko dla siebie. Wracała. Dzieje pani Stefy ukazane zostały na tle Warszawy I wojny, międzywojnia po ostatnią drogę. Podobnie jak Korczak nie przyjęła możliwości przejścia na aryjską stronę i wraz z wychowankami zginęła w Treblince w sierpniu 1942 roku.

Galeria zdjęć

Stefanii Wilczyńskiej nie postawiono pomnika, nie ma w Warszawie ulicy z jej nazwiskiem, chociaż życie poświęciła setkom warszawskich dzieci. Pomnikiem jest książka M. Kicińskiej i nasza, czytelników, pamięć o niezwykłej pani, która jak wiele kobiet stoi za sukcesem mężczyzn, a w czas wojny przejmują wszystkie ich obowiązki, co zrobiła też Wilczyńska, gdy Korczak został zmobilizowany do armii. Kobiety są ofiarami wojen i kataklizmów na równi z mężczyznami, tylko rzadziej ich ofiara jest upamiętniana, uhonorowywana i opłakana. Zadbajmy o to, czytając książkę Pani Stefa.

Ewelina Roszman / moderat. DKK dla Dorosłych/

Publikowane w różnych miejscach i czasie teksty Andrzeja Stasiuka wydane zostały w ub. roku w niewielkiej książce pt. „Kucając”, docenionej nagrodą Pióro Fredry 2015: Za harmonijne połączenie w słowie  i obrazie niepokojącego doświadczenia z innego widzenia rzeczywistości, odsłaniającego obecność zwierząt w świecie, który próbujemy sobie zawłaszczyć, zapominając o naturze.¹ Warte uwagi są ilustracje Tomasza Targosza. Właśnie ta książka była przedmiotem dyskusji marcowego spotkania DKK dla Dorosłych.

Galeria zdjęć

Klubowicze dostrzegli mistrzowskie połączenie formy i treści, zachwycili się obrazami: Drapieżne, Dzikie, Złotooki, Noc, Kucając …- ogrom metafizyki, przy naturalnym porządku rzeczy. Z perspektywy bydlęcia lepiej widać, a kucając jest się bliżej ziemi- powtarza autor w wywiadach dotyczących książki „Kucając”. W odczuciu czytelników pisarz szuka odpowiedzi na pytanie o dobre i godne życie. Znalazł miejsce, które mu to gwarantuje, zaspokaja jego zainteresowanie pierwotnością i inspiruje ku zadowoleniu ludzi czytających książki.

¹ Z uzasadnienia werdyktu jury w.w. nagrody.

Ewelina Roszman / moderat. DKK dla Dorosłych/