Relacje ze spotkań

Rocznice literackie można uczcić na różne sposoby. Wystawka tematyczna, konkurs, spotkanie autorskie…Ale jeżeli mowa o mistrzu powieści przygodowych i detektywistycznych – czemu  nie zabawić się w detektywa i nie pójść tropem literackiej zagadki? Taki właśnie pomysł zrealizowaliśmy na marcowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki dla Młodzieży, poświęconym książce „Kapelusz za sto tysięcy” autorstwa Adama Bahdaja, którego 95. rocznica urodzin przypada w tym roku.

Początek był niewinny. Rozsiedliśmy się tradycyjnie na kanapach, napiliśmy się ulubionej owocowej herbaty, wymieniliśmy książki, ustaliliśmy termin kolejnego spotkania…I na tym zakończyło się siedzenie za stołem! Moderatorka rzuciła na stół list od Dziewiątki (głównej bohaterki powieści Bahdaja) i tym sposobem wszystko wywróciło się do góry nogami! Okazało się, że Klubowicze muszą odnaleźć tytułowy kapelusz za sto tysięcy. Podążali śladem wskazówek, których odnalezienie sprawiło im wielką literacką frajdę! Ścieżka prowadziła wśród miejsc związanych z powieścią, które na czas bibliotecznej zabawy, znalazły się w bibliotecznych punktach.
Pierwszym z nich była „Kawiarnia”, czyli Czytelnia. Tylko jak ona się nazywała? A tak! Jantar! Od nazwy do miejscowości, od miejscowości do regionu od regionu do książki i…jest! Pierwsze zadanie wykonane! Słodki poczęstunek dla Klubowiczów i cukierki na „zapłatę” dla pomocnych „agentów”.
Kolejny punkt – Dom Profesora. Tam oczywiście trzeba znaleźć teczkę! Okazało się to nie lada wyzwaniem! Przydała się umiejętność wyszukania książki w katalogu on-line. Mała słodka „zapłata” dla Profesora i jego pomocnika i…jest! Parasol! A obok niego teczka!
Teraz pora na Dom Ogrodnika. Gdzie jest Goguś? I dlaczego ten pierwszy twierdzi, że jest jeszcze drugi?! Uff…udało się! Rozgryźliśmy i tę zagadkę!
Kierunek : Tajemnicza Baszta! Koniecznie trzeba „przekupić” Pana Kolanko! Od wskazówki do wskazówki i….jest!! Kapelusz odnaleziony!
W nagrodę czek na sto tysięcy i notatnik na zapiski detektywa!
Biblioteczna zabawa udowodniła, że ciekawa fabuła, barwne postacie i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że książka, która pochodzi nawet sprzed prawie pięćdziesięciu lat, może być atrakcyjna i ponadczasowa.
Kolejne spotkanie młodzieżowego DKK już 5 kwietnia tradycyjnie o godzinie 16.00. Tym razem trochę pofilozofujemy i porozmawiamy o książce Oscara Brenifiera „Szczęście według Niny”. Zapraszamy!

Książki są różne, tak jak różne są gusta czytelnicze. Nic więc dziwnego, że Dyskusyjny Klub dla Młodzieży zrzesza czytelników o różnych upodobaniach literackich. Gwarantuje to oczywiście gorące i wielowątkowe dyskusje (to zdecydowanie pozytywny aspekt tej sytuacji), ale i dylematy dotyczące wyboru książki na kolejne spotkanie. Tym razem wybraliśmy książkę, którą czytała jedna klubowiczka i zachęciła pozostałe. Ponieważ jest to pozycja, moim zdaniem, bardzo wartościowa, na piątkowe spotkanie (11.01) szłam z drżącym sercem. Jak podejdą do niej czytelniczki o tak różnych wymaganiach literackich?

Czytaj więcej: Książka, która wzruszyła wszystkich

Od świątecznej aury w grudniu nie da się uciec, z resztą uciekać nie ma też po co, bo całkiem przyjemnie jest funkcjonować w blasku choinkowych ozdób i zapachu piernika…Od magicznej atmosfery zbliżających się Świąt nie stronili też klubowicze Dyskusyjnego Klubu Książki dla Młodzieży, którzy 14 grudnia spotkali się przy wigilijnym stole.

Barszczu i uszek nie było, pojawił się za to piernik, ale o nim na końcu. Przy świątecznym stole najważniejsze są przecież rozmowy. A my tym razem rozmawialiśmy o…”Diupie”. Chodzi oczywiście o książkę Ewy Nowak, drugiej ze znanej „Miętowej Serii”. Okazało się, że część klubowiczek, oceniając wybraną pozycję po okładce, zniechęciła się. Dlaczego? Jej układ i szata graficzna skojarzyła się im z tendencyjnymi seriami dla nastolatek. Muszę przyznać im rację – można mieć takie skojarzenie. Wspólnie ustaliliśmy, że powieści dla młodzieży (zwłaszcza polskie) dzielą się na dwie grupy. Pierwsza z nich to owe tendencyjne serie (lub pojedyncze tytuły), w których uproszczona, banalna fabuła opowiedziana na siłę stylizowanym na młodzieżowy językiem, ma „przypodobać się” nastolatkom. Właściwie nawet się ucieszyłam, że klubowiczki za tego rodzaju literaturą nie przepadają. Druga grupa tych książek to powieści, które mają głęboki cel moralizatorski. Nie można odmówić im ważności poruszanych tematów, ale sposób w jaki o nich mówią i ich nagromadzenie powodują zniechęcenie u młodych czytelników. Podsumowując – na początku zawiało pesymizmem. Ale z racji wybranej do rozmowy książki, chciałoby się powiedzieć „ na szczęście jest Ewa Nowak!”.

Czytaj więcej: Kuferek młodości w barwnej odsłonie, czyli "Diupa" na spotkaniu DKK dla Młodzieży